เจาะลึก...ประวัติพระเทพญาณมหามุนี (หลวงพ่อธัมมชโย) 
ตอนที่ 9 แสวงหาคำตอบของชวิต








          หลังจากนั่งสมาธิกับคุณยายได้ไม่นาน ท่านก็พบคำตอบที่เฝ้าค้นหามาตลอดว่า “คนเราเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต” ซึ่งการปฏิบัติธรรมกับคุณยายทำให้ท่านพบคำตอบแล้วว่า “คนเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี และพระนิพพาน คือเป้าหมายชีวิตอันสูงสุดของทุกชีวิต” นั่นเอง กว่าจะเข้าใจลึกซึ้งถึงคำตอบของชีวิตที่ค้นหามานาน ท่านต้องท่มเทชีวิตจิตใจศึกษาธรรมะอย่างจริงจัง 
         
          กิจวัตรส่วนใหญ่เป็นไปเพื่อการทำสมาธิทั้งสิ้น ทุกวันเวลาประมาณ 6 โมงเช้า ออกเดินทางจาก มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ไปวัดปากน้ำภาษีเจริญ สมัยนั้นต้องขึ้นรถเมล์ถึง 3 ต่อ ขณะที่อยู่บนรถไม่ว่านั่งหรือยืนก็ตาม ท่านจะหลับตาทำสมาธิอยู่ตลอดเวลา ประมาณ 8 โมงเช้าจึงมาถึงวัดปากน้ำ และรีบตรงดิ่งไปนั่งสมาธิกับคุณยายทันที จนกระทั่งถึง 2 ทุ่ม จึงเลิกและกลับถึงมหาวิทยาลัยราว 4 ทุ่ม

         แม้ในช่วงดึกสงัด ประมาณตี 3 อันเป็นเวลาหลับสนิทของเพื่อนๆ ท่านก็จะลุกขึ้นมานั่งสมาธิ เพราะเป็นเวลาที่เงียบสงบ ร่างกายได้พักผ่อนจนหายเหน็ดเหนื่อยแล้ว และเพื่อเป็นหลีกเลี่ยงไม่ให้เพื่อนๆ พบเห็น แต่กระนั้นก็ยังมีเพื่อนๆ บางคนตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึกเมื่อเห็นคนนั่งเอาผ้าคลุมโปงอยู่ก็ตกใจ แต่เมื่อทราบว่า ท่านกำลังนั่งสมาธิอยู่ก็มิได้ล้อเลียนแต่ประการใด

         เมื่อเห็นว่าเพื่อนๆ เริ่มคุ้นเคยแล้ว จึงเริ่มชวนเพื่อนๆ ในกลุ่มที่สนิทไปนั่งสมาธิกับคุณยายอาจารย์ที่วัดปากน้ำ ในเวลาต่อมาก็เริ่มมีรุ่นพี่รุ่นน้อง ติดตามไปด้วยอีกหลายคน

         ถึงแม้จะเอาจริงเอาจังกับการทำสมาธิเพียงใด แต่เรื่องการเรียนก็สามารถสอบผ่านไปได้ด้วยดีทุกภาคการศึกษา เพราะเป็นธรรมดาของบัณฑิตผู้มีปัญญาที่ตระหนักว่า การศึกษาที่สมบูรณ์จำเป็นต้องควบคู่กันไปทั้งทางโลกและทางธรรม ความรู้ทางโลกมีความจำเป็นต้องเรียนเพื่อหาเลี้ยงชีพ ส่วนความรู้ทางธรรมเรียนไปเพื่อกล่อมเกลาจิตใจให้ดีงาม

        และที่สำคัญทำให้ท่านคลายความสงสัยในเรื่องที่เป็นความลับของชีวิตที่ว่า คนเราตายแล้วไปไหน? นรก สวรรค์มีจริงหรือไม่? จะพิสูจน์ได้อย่างไร ความรู้ที่ลึกซึ้งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่มีสอนในมหาวิทยาลัยใด นอกจากความรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเป็นเหตุให้จิตใจของท่านเอนเอียงมาในการศึกษาทางธรรมมากกว่า เพราะแม้กระทั่งในช่วงสอบ ถ้าสอบเช้า ตอนบ่ายก็จะรถเมล์ไปปฏิบัติธรรมที่วัดปากน้ำ และทำอยู่เช่นอย่างสม่ำเสมอมิได้ขาดจนกระทั่งเรียนจบ

       ด้วยความตั้งใจจริงในการปฏิบัติธรรม ประกอบกับความเคารพอ่อนน้อมอยู่ในโอวาทของครูบาอาจารย์ ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของท่านมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เป็นที่พอใจของคุณยายอาจารย์ยิ่งนัก กล่าวกันว่า แม้แต่คนเก่าแก่ที่เคยมาปฏิบัติธรรมกับคุณยายก่อนหน้านี้ก็ยังยอมรับในความเชี่ยวชาญแห่งผลการปฏิบัติธรรมของท่าน ทำให้ท่านได้รับความไว้วางใจจากคุณยายให้เป็นพี่เลี้ยงช่วยแนะนำธรรมะปฏิบัติแก่ผู้ที่มาปฏิบัติธรรมร่วมกันเสมอๆ

        ความสขุ ภายในที่ได้รับจากการนั่งสมาธิ ทำให้ท่านยิ่งมีความเชื่อมั่นในความรู้ที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา และเห็นคุณค่าของการปฏิบัติธรรมว่า สามารถช่วยมนษุย์ให้พ้นทุกข์ได้ อีกทั้งยังตอบคำถามต่างๆ ที่เคยคาใจได้อย่างแจ่มแจ้ง

Reviewed by Mali_Smile1978 on 00:40 Rating: 5

ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.